De laatste jaren is er heel wat beweging in de culturele sector: gezelschappen en steunpunten fuseren en nieuwe samenwerkingsmodellen worden uitgeprobeerd. Ook de overheid roept op tot samenwerking. Meestal wordt het delen van de overheadkosten, en dus een efficiëntere aanwending van de overheidsmiddelen, als argument ingeroepen. Zeker in tijden van crisis zal deze oproep nog sterker doorklinken. In 1 + 1 = 3 gaan we op zoek naar de kritieke succesfactoren van dergelijke samenwerkingsverbanden. Want een structurele artistieke samenwerking is niet steeds voor de hand liggend. Kan de culturele sector op dit vlak iets leren van de profit sector en vice versa? Welke recente ontwikkelingen doen zich voor in de podiumkunstensector? En welke conclusies kunnen we trekken uit een aantal recente praktijkverhalen uit de erfgoedsector en de podiumkunstensector? De teksten zijn gebaseerd op de toespraken die gehouden zijn tijdens het jaarlijkse colloquium van het Prof. Robert Bilsen Fonds voor Cultuurmanagement aan de Universiteit Antwerpen.