Gezagsfiguren, bij wie in hun professioneel optreden evenzeer het gerechtelijk apparaat behoort, zijn een geliefkoosde kop van Jut om frustraties, ongenoegen, irritatie en agressie op af te reageren. En dit ondanks het feit dat de grote meerderheid van advocaten en rechters hun werk bijzonder competent en gewetensvol vervult. Gelijk hebben, recht spreken en met een pleidooi verdedigen is nog geen gelijk krijgen van de rechtbank. De auteurs brengen in het boek een staaltje van die beeldvorming bijeen en geven waar mogelijk raad om de subjectieve perceptie over de advocatuur en de gerechtelijke wereld te verbeteren. Het opzet blijft afgebakend zodat de lezer geen juridisch naslagwerk mag verwachten maar evenmin een puur moppenboek. Het boek wil de homo ridens' in ons wakker maken, de lacher die oog heeft voor het ludieke, het speelse en indirect aanstippen dat wij het leven niet te ernstig mogen nemen. Met tientallen grappen, moppen, grollen, gezegden en cartoons over het reilen en zeilen van de rechtskundige wereld willen wij achterhalen hoe de maatschappij, meer bepaald de rechtsonderhorigen, deze actoren van het rechtsbedrijf ervaren en percipiëren.