Mens-Natuur-Cultuur interacties is een essay in de ware betekenis van het woord: een poging, een probeersel, een 'proeve' om op persoonlijke wijze een onderwerp te benaderen. In dit essay onderzoekt de auteur de verwevenheden - verdichtingen en losse mazen - van mens, natuur en cultuur. In onderzoekschronologisch opeenvolgend korte dan wel lange stukjes, worden wetenschappelijk 'afstandelijke', 'objectieve' en 'prozaïsche' benaderingen gecombineerd met persoonlijk 'betrokken', 'subjectieve' en 'poëtische' belevingen en dit voor een breder dan louter academisch en gespecialiseerd publiek, met als voertaal Nederlands, diverse uitstapjes naar streektaal en uitvoerige citaten in andere talen. Taligheid, taalgevoeligheid en aandacht voor etymologie kunnen in een essay over mens-natuur-cultuur interacties niet ontbreken. Het oorspronkelijk doorlopend manuscript werd voor uitgave hapklaarder' gemaakt in drie grote delen. In Deel I. Aanloop en Prehistorie (2008) schetste de auteur de mozaïsche aanzet tot haar onderzoek en belichtte zij de prehistorische evolutie van de aapmens/mens en van een (over)leven van jagen en plukken', tot na de ijstijden. In Deel II. Granen, Groenten en Griffelschrift (2010) meanderde het essay breeduit rond de ontstaansgeschiedenissen van de vroegste landbouw, in het bijzonder deze in de - zowel voor mens, natuur als cultuur - vruchtbare klei van Mesopotamië. In het huidige en laatste Deel III. Bestiarium (2014) worden de vroegst gedomesticeerde dieren 'onder handen genomen' (hond, geit, schaap, varken, rund en ezel) waarbij op een zelfde essayistische wijze natuurlijke en biologisch wetenschappelijke elementen gecombineerd worden met culturele en persoonlijke benaderingen.