Hoe de natuur beschermen en aandacht hebben voor de diversiteit van alle soorten? Hoe beschermen we de natuur en houden we habitats, planten en dieren in stand? Het Handboek voor beheerders deel I: habitats legt uit hoe gebieden beheerd kunnen worden in het Europese Natura 2000-netwerk. Deel II: soorten gaat in op de manier waarop beheer ook een bijdrage kan leveren aan het voortbestaan van specifieke soorten. De bestaande natuurgebieden zijn vaak te klein om in te staan voor de overleving van populaties. Dieren hebben meestal complexe landschappen nodig die meerdere ecologische functies kunnen vervullen, bijvoorbeeld broed-, foerageer- of rustplaats. Hiervoor komen ook gebieden met andere maatschappelijke functies in aanmerking, zoals recreatie, landbouw, viskweek etc. Door gericht beheer kan een beheerder zijn terrein voor één of meerdere ecologische functies geschikt maken zonder de maatschappelijke functie te hypothekeren. Daarvoor is inzicht nodig in de ecologische eisen die soorten stellen en in de onderliggende samenhang van habitattypen. Dit boek vormt een basis om kennis te maken met die inzichten. Dit handboek richt zich in eerste instantie tot particuliere beheerders, en daarnaast ook tot terreinbeherende overheidsinstanties en erkende terreinbeherende natuurbehoudsverenigingen. Een derde doelgroep omvat de diverse beleidsmakers, die het handboek enerzijds kunnen gebruiken om voeling te houden met wat er moet gebeuren om soorten te beschermen en anderzijds om de techniciteit en de complexiteit van natuurbeheer en -herstel te kunnen inschatten. Dankzij de jarenlange wetenschappelijke en praktische ervaring van de auteurs is Handboek voor beheerders deel II een handig doeboek met heel wat achtergrondinformatie voor wie meer wil weten. Het is rijkelijk geïllustreerd met schema's en foto's. Het Handboek voor beheerders deel II: soorten is geschreven onder redactie van medewerkers van het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek. Natura 2000 Europa heeft met de Habitat- en Vogelrichtlijn de lat voor het natuurbehoud hoog gelegd. Elke lidstaat moet een inventaris opmaken van de Europees waardevolle natuur op zijn grondgebied. Op basis daarvan worden speciale beschermingszones aangeduid – in Vlaanderen gaat het om zo'n 163.500 hectare - met als doel de Europees belangrijke habitats en soorten in een gunstige staat van instandhouding te houden of te brengen. De Europese lidstaten moeten daarvoor zogenaamde 'natuurdoelen' opmaken en die inpassen in de nationale of regionale wetgeving. Ten slotte moet elke lidstaat om de zes jaar rapporteren over de vooruitgang. Dit Handboek voor beheerders - Europese natuurdoelstellingen op het terrein wil als publicatie bijdragen aan de realisatie van de natuurdoelen.